Anatomia jelita grubego

Jelito grube (okrężnicę) można podzielić na osiem segmentów: kątnicę, wstępnicę, poprzecznicę, zstępnicę, esicę, odbytnicę i odbyt oraz wyrostek robaczkowy. Długość całego jelita grubego wynosi od1,3 do 1,5m. Jest ono najszersze w swoim początkowym odcinku i stopniowo ulega zwężeniu aż do jego najwęższego miejsca w dalszej części esicy, w miejscu jej przejścia w odbytnicę.

Jelito grube rozpoczyna się kątnicą leżącą w okolicy prawego dołu biodrowego i biegnie wzdłuż prawej ściany jamy brzusznej w kierunku wątroby gdzie zagina się i przechodzi w poprzecznicę. Następnie w okolicach śledziony, położonej w okolicy lewego łuku żebrowego, zagina się ponownie i biegnie w dół wzdłuż lewej ściany jamy brzusznej. W okolicy lewego dołu biodrowego przechodzi w esicę, będąca najbardziej krętym fragmentem jelita grubego. W swoim dalszym przebiegu esica przechodzi w długą na około 15cm odbytnicę, która biegnie wzdłuż kości krzyżowej i kończy się odbytem, będącym ostatnim odcinkiem jelita grubego. Mimo, że odbyt jest najkrótszym odcinkiem okrężnicy pełni on bardzo istotną funkcję wynikającą z jego budowy. Odpowiada on, przez mięsień zwieracz odbytu zewnętrzny, za możliwość zatrzymania wydalania stolca przez zależny od woli skurczu.

Dodatkowym elementem będącym częścią jelita grubego jest wyrostek robaczkowy, który położony jest na szczycie kątnicy, i który jest skupiskiem tkanki limfatycznej podobnej do tej zlokalizowanej w migdałkach. Oprócz wyrostka robaczkowego do kątnicy uchodzi jelito cienkie a miejsce to jest określane jako zastawka Bauhina lub zastawka krętniczo-kątnicza. Jej podstawową funkcją jest zapobieganie cofaniu się treści jelitowej z jelita grubego do jelita cienkiego.

Przewiń na górę